Şükretmek

Hayat enteresan birşey. Mutlu olmak için bir yığın neden var aslında ama aynı miktarda da mutsuz olacak sebep. Yarısı dolu bardak klişesinde olduğu gibi. Bazı günler bardağın boş tarafı daha çok gözüme çarpıyor. Bazı günler de dolu tarafı. Bazen diyorum ki hayat güzel. Bu genelde elimdekilerin kıymetini bildiğim zamanlarda oluyor. Bazı günlerse boş taraf daha çok gözüme çarpıyor. Genelde bu bana yapmak istediğim ve yapamadığım şeyler olduğunda veya sahip olmak isteyip de olamadığım şeyleri farkettiğim zamanlarda oluyor. O zamanlarda kesif bir tatminsizliğin içine düşüyorum.

Önemli olan bu galiba. Tatmin olmak. Yetinmek. Bazen öyle şeyler farkediyor ki insan şükrediyor. Bu genelde sahip olduklarıma sahip olamayanları gördüğümde oluyor bana. Sahip olmayı sadece maddi anlamda kullanmıyorum. Maddi şeyler de olabilir,  manevi şeyler de. Para, araba da olabilir, sağlık, mutluluk da. Ama bazı anlar geliyor tam tersini görüyorum. Daha fazlasına sahip insanlar. O zaman yetinemiyorum.

Tamam, insan elindekiler için şükretmesini bilmeli aslinda ama her zaman olmuyor. Ne bileyim hiç mi Porsche galerisinin önünden geçmiyorsunuz veya tropik adalardaki egzotik otellerin resimleri gelmiyor e-postayla? Daha başarılı birilerini görmüyor musunuz veya daha iri göğüslü?

Ama bugün şükretmek için çok uygun bir gün. Düşünsenize koyun da olabilirdik kurbanlık! 

Herkese iyi bayramlar. :)