17.1.09

Kedi severlere köpek hikayesi

Bu köpek hikayeseni paylaşmasam olmazdı. Benim içimi ısıttı. Çok duygusal geldi. Ama Çağan Irmak tadında bir duygusallık değil gerçekten çok sıcacık bir hikaye. Haydi seyredin.




Televizyon kanallarındaki, gazetelerdeki haberleri, hergün başımızdan geçen bir yığın şeyi düşününce insan olmaktan utandım sanki bir an. Kaç kişinin cesareti yeterdi ki aynı şeyi yapmaya? Olaya hemen müdahale edildiğini görünce insan olmaktan utanmama ek olarak burada yaşamaktan da utandım sanki. Canım Türkiye'mde, yolda yaralı yatan insan olsa o kadar hızlı yardım gelmezdi. Polisin çevirdiği ambulans yüzünden vefat eden teyzeyi hatırlıyorum da veya benim daha yeni okuduğum JoA'nın süpürdü yazısını düşünüyorum da... Neyse hafta sonu sabahında keyif kaçırmak istemiyorum şimdi. En azindan video insanın içini ısıtıyor biraz. Hüzünlü ama sıcacık. Yaşlanıyor muyum ne?

4 comments:

Uyumsuz said...

Bir kedisever olarak benim gozumde tum hayvanlar esittir oncelikle bunu belirtmek isterim :) Bu kopecikler iyki bu ulkede degillermis, zira ben her sabah TEM kenarinda pacavraya donmus kedi kopek cesetleri gormekten biktim. Bir ceset doga kosullari sayesinde curuyup yok olana kadar yolun kenarinda kimse kaldirmadan duruyor.

Feride Nizamettin said...

Söylediğiniz herşeye sonuna kadar katılmakla birlikte, bir iki konuda batı medeniyeti hakkında da kelam etmek lazım diye düşünüyorum. New York'ta bir kız arkadaşım 8 aylık hamileyken yolda düşüyor ve bir allahın kulu kendisine yardım etmiyor. Ambülans gelene kadar geçen sürede orada yerde ağrıdan ve sancıdan kasılmış halde kalakalıyor. Hastanede düşmenin etkisiyle erkenden başlamış olan doğumu durdurana kadar dokturun canı çıkıyor. Yani insanlık sadece bizim ülkemizde değil her yerde öldü. İkinci olarak, avrupada sokakta hiç başıboş kedi ve köpek görülmez. Sahipsiz hayvanlar barınaklarda 15 gün bakılır ve birilerinin gelip onları sahiplenmesi beklenir. Kimse gelmezse, bir iğneyle uyutulurlar. Gelişmiş batıda da hayat tüm hayvanlar için neyşınıl ceografik lezzetinde (remarkable vets) olmuyor maalesef.

Çağan Irmak da nedir abicim hakkaten ya. Ben ki ağlak bir insanımdır Babam ve Oğlum'da bayılmıştım abartılı oyunculuktan ve "ağla ağla" gizli komutundan. Issız Adam'a gitmeye niyet bile etmedim. Yaşlandıkça duygusallığımı yitiriyor muyum ne:)

Feride Nizamettin said...

ikinci not bayılmıştım yanlış anlaşılmasın zevkten değil sıkıntıdan:)

Anonymous said...

Your blog keeps getting better and better! Your older articles are not as good as newer ones you have a lot more creativity and originality now keep it up!